Benlik Dağı

Bir çocuk yaþýyormuþ daðýn eteklerinde
Zirvesine ulaþmak, varmýþ dileklerinde

Birazcýk büyüyünce týrmanmaya baþlamýþ
Öðüt verenleri de, küçümsemiþ, dýþlamýþ

Uçurumlardan düþüp yaralanmýþ mahvolmuþ
Baþaramadým diye içten içe kahrolmuþ

Bir gün yaþlý birisi, ’’Hazinen zaman,’’demiþ
’’Azrail bir gün gelir, diletmez aman, ’’demiþ

’’Aklýný baþýna al, saracak bizi toprak
Dalýndan yere düþer sararan her bir yaprak

Doruða ulaþmadan, ardýna bak ta düþün
Azýðýn yeterli mi, kalmýþ mý suyun, aþýn?

Dünyada ne ekersen, ahirette biçersin
Eðer yükün günahsa sýratý zor geçersin’’

Dinlememiþ yaþlýyý, o da kim oluyormuþ
Yeterince aklýndan, nasihat alýyormuþ

Yýlmadan usanmadan yeniden çýkmýþ yola
Zirveye ramak kala bu sefer vermiþ mola

Dinlenirken bakýnmýþ, daða týrmanan çokmuþ
Dað hýzla büyüyormuþ, daðýn zirvesi yokmuþ

Yollarda iki büklüm, aðlayan kullar varmýþ
Gözleri zirvelerde, dünya onlara darmýþ

Bakmýþ saçýnda karlar, ayaðýnda sýzý var
Zirve yine kaybolmuþ, önünde geçilmez yar

Karný tok sýrtý pekken, çokmuþ ayaðý kayan
Demiþ kendi kendine, uyan akýlsýz uyan! ! !

Fark etmiþ ki o zaman, o dað benlik daðýymýþ
Nefsani arzularý kör þeytanýn aðýymýþ

Dünyayý istedikçe ulaþýlmaz olurmuþ
Ýnsan aradýðýný, kul olmakta bulurmuþ

Vazgeçerek benlikten, güzelce abdest almýþ
Gözyaþlarý içinde gerçek huzura dalmýþ

Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın: