Dilenci

Akþam üstü kapýya yaklaþtý bir dilenci
Þüpheyle bakýyordu ona yaþlýsý, genci

Ayakkabýsý delik, üstü baþý periþan
Yazý hiç yaþamadan belli ki gelmiþ hazan

Çekinerek çalarken kapýsýnýn villanýn
Gözünde tütüyordu aþý, suyu, sýlanýn

Evin beyi, hanýmý kapýdan çýkýyordu
Haným bu dilenciye kýzarak bakýyordu.

Beyi fark etti bunu dedi bende dilendim
Yüce Hak kapýsýnda gece gündüz dolandým

Önce ilim istedim içime istek verdi
Okumakla yol aldým gönlüm murada erdi

Sonra bir iþ istedim hayýr demedi Mevlam
Çalýþýp, çabaladým oldu yat ile villam

Hayýrlýsýyla dedim güzel bir eþim olsun
Üç günlük bu hayatta candan yoldaþým olsun

Kurduk güzel bir yuva, güneþ yüzlüm seninle
Birbirimizi sevdik ölümüne, yeminle

Çoluk çocuk dilerken yavrularýmýz oldu
Saðýmýz ve solumuz güzel çocuklar doldu

Ben dilendim Mevla’dan en güzelini verdi
Bu dilenci ne ister soralým nedir derdi

Sordu kýsýk bir sesle ne istersin bizlerden
Biraz gariptir halin sakýnýrsýn gözlerden

Dedi ben seni duydum istiyormuþsun Haktan
Ýsteyince veriyor yaratýyor hiç yoktan

Ne kovar kapýsýndan ne de kýzarak bakar
Sende bende dilenci, gözümden yaþlar akar

Dilenci dilenciden artýk neyi dilensin
’ Ey yüceler yücesi, sen her þeyi bilensin’

Boþ döndürme kapýndan ben dilenci sen Sultan
Benden razý ol yeter kime kalmýþ eski han

Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın: