..sonra;
dudaklarýn ismimi fýsýldadý
içimde bir deniz havalandý
gülüþün arsýz, yüzün beyazdý
ölüyordum, bakýþýný fark ettim
seni olmayan bir þeye benzettim
-ki düþünmek en zor halidir özlemin!
ben kimseyi böyle hunharca sevmedim
sen herkesi öyle güzel sevdin ki
kimin sevgisi daha demokratik
kimimizinki daha politik bilmiyorum
herhangi biriyim, herhangi biri için
ama herhangi biri olmadýðýn için
herhangi biri olacaðýmý düþünmedim senin için
baþkalarý olmadý herhangi biri olduðumdan
baþkalarýnýn olmadýðýný düþündüm herhangi biri olmadýðýndan
sözlerin baþkasýna deðdi, rüzgarýnda ben savruldum
-galiba alternatif bir aðrý bulmalýyým kendime..
sesini tutsam kýrlangýç sürüsü doluyor ciðerime
ýrmaktan geçen antiloplar besliyorum sevinçten
bir belgeselde izlemiþtim
zor oluyor ayaklanan korkularý bastýrmak
seni görünce heyecaným timsahýnkiyle eþ
þimdi aramýzda olmayan bir aþk seç
sen böyle kýrmýzýyken geçemiyorum
yeþil yanarsa kalbin bana son dakika geç
-ah yine ne çok þey istiyorum!
’sevgilim yaðmur yaðýyor’ diye baþlamalýydý bu þiir
ama duygusallýðýn hiç sýrasý deðil
sen beni býraktýðýnda halime kendimin
sütten yeni kesilmiþ o zamanlar gibiydim lakin
cami avlusuna da býrakýlmýyor ki aþk dediðin
’sevgilim yaðmur yaðýyor’ demeyi ne çok isterdim
bir sobanýn baþýnda kestane çatlatýyorken ikimiz
nasýl da unutmuþum evlerimiz kaloriferli
-bu hayali hiç sevmedim!
kestaneyi sever misin bundan da þüpheliyim
sevgili(m)!
seninle hiç hayalimiz yok, yeni fark ettim
sevgilim diyorum, bunu kafka’dan öðrendim
burada yaðmur da yaðmýyor
milena kadar çaresizim
dün gece seni ýþýklarýn saçýlýrken gördüm
yýldýz mýydýn, ay mý? -karar veremedim
ne olduðun benim için mühim
ben sana güneþ oldum örneðin
yanan yalnýzca içimmiþ
mevzu biraz derin
aslýnda yokluðunu anlatmak zor deðil
neden! diye sorunca bocalamasam anlatabilirim
mantýðýmý seyyar satýcýdan ucuza almýþ gibiyim
sevgilim! ah benim deli mayýným
serseri buzulum, yanan iklimim
seni dokudum, uzaklýðý keþfettim
son kez eðildim
pürtelaþtý ellerim
-gamzelerinden öptüm fotoðraftaki senin
kendini unutturmak için mi susuyorsun?
arada bir uðra, sitem et, kalbimi kýr, þiir yolla
konuþmak istiyorum mühim olmayan þeyleri
ankara’ya gelen baharýn nazýndaki ayazý
çekirgelerden korktuðumu
ve serçeleri çok sevdiðimi söylemiþ miydim?
hiç gün doðmadan neler doðabileceðine þahit oldun mu?
örneðin uzun sancýlardan sonra doðan bebeðin kokusu
gecenin bir yarýsý çalan telefondaki sesin mahcubiyeti
bir gecede hayatý deðiþen insanlarý diyorum
gün doðmadan doðar bazý hikayelerimiz
’bana güzel ama imkansýz bir þey söyle’ deseydin
sevgilim olmadýðýn zamanlarda da sevebildiðimi
bir japon balýðýnýn gözlerinden öpülebileceðini gizlemezdim
sesine kapýlýnca yaþlý bir çingenenin
aðaç kovuklarýnýn içine gizlendiðimi
ve sýcak ikindilerde gölgeme sarýlýp çok kere
tekliðimi çoðul hissettiðimi keþke bilseydin
-gayri meþrulaþtýrabiliyorum bazen esas hikayeleri
söylesene hangisi daha büyük
topraðýna küsüp kuruyan aðacýn sevgisi mi?
dalýndan düþtükçe yeniden yeþeren yapraðýnki mi?
-baþkasýnda bulamadýðým neydi sendeki?
misal o ki ben sana
eli ayaðý düzgün cümleler kursaydým
gidip topal sözlerle kirletmezdin gözlerini
biliyorum, biliyorum, biliyorum, ah!
saçlarým uzamayacak, sen hiç gelmeyeceksin
mutlulukla ilgili þüphelerim bitmeyecek
-sen de boþ bir avuntusun
sonsuzluk yok ellerinde..
fulya/geniþzamanlar_nisan2014