Gözlerin hangi renge çalardý geceleri
Bilmiyordum.
Uyku arasý ölmeye acizim.
Mezarýn çið sesinde unutmuþtun sesini
Aklýndan gelip / geçti mi adým
Aslýnda senden sonra çok kez harf deðiþtirdi adým.
Biliyorum ben deðiþtim.
Saçlarým kýzýla / gözlerim elaya büründü.
Þiirlerim vardý tazecik
Ki kül rengi sayfalarda ýslanýrken kelimelerim
Sensiz inleyen martýlara artýk tahammülüm yok.
Bir de o çok sevdiðin Ýstanbul’un
Üsküdar’ý, Galatasý ya da Eminönü
Pek tadýnda yok!
Yanýndan geçtikçe bana gidiþini hatýrlatýyor.
Karanlýðýn çay renginde unutmuþtun gidiþini.
Kenar mahallelerinin gazetesiz berduþlarý iyi bilir seni
Gözleri caddelere yaslanmýþ seni anlatýyor.
Ve geceler tenhalaþýrken bu kentte
Kýrmýzý ýþýklardan geçer feryatlarým
Týpký seninle Beþiktaþ da yeþil ýþýkta beklediðim gibi.
Ben unuttum biliyorum.
Ojeli týrnaklarým ve palyaço tadýnda makyajým var artýk.
Hani çýkmasam karþýna ve sen beni tanýmasan
Ölsen kim olduðumu anlamazdýn.
Hatta radyoda çalan þarkýmýz vardý ya
Sen ýsrarla beðenmezdin
Bense defalarca dinlerdim.
Artýk bende beðenmez oldum biliyor musun?
Ne tuhaf…
Yalnýz ölüp aðlamaktansa / sensiz ölüp gülerim.
Ne garip deðil mi insanýn kendi ölüþüne gülmesi.
Demiþtim sana aklýma dahi gelmiyorsun
Kadýköy’ün ten kavuran ayazýnda karþýya geçirmiþtim seni
Bir çiçekçi dadanmýþtý * bir tane gül alýr mýsýn? * misali
Ben ýsrarla istememiþtim de sen saçýmýn arasýna sýkýþtýrmýþtýn.
Hala ardýmda mý hiç dikkat etmedim.
Dudaðýnda pembe rujumun kalýntýlarýyla veda etmiþtim sana
Ama inan bilmiyordum yoksul bir þarap tadý vereceðini
Gidiþinin hüznünden baþlarmýþ her þey!
Dudaklarýndan içtiðim son aþk þarabýnda güzelleþirken
Hatýrladým.
Yaðmurlar yalan söylemez / yine aðlarým.
Eyüp’ün o ince güzelliðinin yanýnda
Ýki çay söyledim
Biri bana, biri gidiþine.
Farkýnda olmadan oturmuþum saatlerce
Bir ses duydum en cýlýzýndan
* Gelecek mi? * ( Oysa beklenen hiçbir zaman gelmezdi.)
Dudak bükerek kalktým masadan.
Bilirdim gittiðin yollarda pranga yemiþti parmaklarýn.
Þimdilerde yaðmurlarýn saklandýðý gözlerimin boþluðundan
Bulutlara karýþýr kirpik aralarýmda ki yaþlarým.
Oysa
Ölümlü bir aþka gebe kaldýðýmý daha dün öðrenmiþtim.
Þimdi hangi ayazýn buzu çarpsa çeneme
Ve ben kaybolsam seni kaybettiðim yerde.
Adým ünsüz bir þairin þiirlerinde anýlmasa defalarca
Ve sen bu kadar güzel gitmesen!
Gecenin kimsesiz renginde ecel sütbeyaz diþlerimden akýyor.
Yaþa(ma) tutundum / ölü(m) bitiyor.
Bilsen ellerim kaçýncý boþlukta
Ayaklarým hangi vagonun çýrpýnýþýnda
Öksüz saatler dururken bileðimin altýnda
Gözlerin hangi renk bakardý
Bir ölünün içinde öldüðümde…