GEL EFENDÝM GEL!
Hakkýn inayetinden, kesme hiç ümidini,
O Rahman ve Rahimdir, affeder ümmetini.
Sen Habib-i Zi-Þan’sýn, Hakkýn biricik kulu,
Kâinat bahçesinde, edep ahlak okulu.
Ýnsanlýk tarihine, bir güneþ gibi doðdun,
Nurunla teþrif edip, karanlýklarý boðdun.
Âlemlere üflenen, en tatlý nefestin sen,
Bu hasret zindanýndan, ah bir kez daha essen.
Kokunla þehirlere, adaleti getirsen,
Beþerin unuttuðu, merhameti diriltsen,
Yýrtýlmýþ perdeleri, teker teker onarsan,
Aþkýnla gönüllere, tekrar yuvalar kursan.
Zalimlerin kinini akrepler mi soksunlar?
Merhamet nimetinden bu kadar mý yoksunlar?
Anlamak mümkün deðil,hezeyan bereketi,
"Terör" diye vurdular,her masum hareketi.
Ne çok muhtacýz sana, bilsen Ya RasulAllah! ,
Kardeþ kardeþe düþman, mazlumun kaný yerde,
Ýsmini anan diller, duçar oldu her derde,
Bebek cesetleriyle, kirlendi kara toprak,
Yeþildi kýzýl oldu, dallardaki her yaprak.
Gel Efendim ne olur! Ruh ver tekrar ümmete,
Sarýlalým Kuran’a, can verelim sünnete,
Gelmezsen iþi çok zor, ahir zaman ümmetin,
Her gün daha artýyor, zor günlerde kýymetin…
ZekeriyaTERZÝOÐLU/Bursa/Orhangazi