Hoþ geldiniz!
Bunca zaman seslenen
ses verip sýr vermeyen
hani çoðaldýkça eksilen
nice umuda sarýlmýþ
sevgilerin arsýz çocuðu
siz miydiniz?
Peki neredeydiniz;
pervâsýzca ulurken içimizdeki canavar
ve uyurken göðsümüzde o saklý bahar...
siz hangi müsemmâ þehirde
mûtedil ve kýrýlgan dalgalarýnýza
el deðmemiþ kýyýlar seçmekteydiniz!
Nedir sizi bu denli efsunlu kýlan,
hangi silahlarý kuþanýp da çýktýnýz
cümlemizin insâfýný kurutan canhýrâþ feryâtlardan..
Mâzur görün cür’etimi;
öyle ya;
biz bu debdebede
bunca sefîl vücûdun arsýz pençesiyle
savrulurken oradan oraya
ve mahþer yeriyken üstelik
göðsümüzdeki cevher
siz hangi sýratlardan
zahmetsizce geçtiniz!
Söylesenize kuzum;
kimsiniz, kimlerdensiniz!
Hangi pîrin elinden içtiniz o þarâbý
sizden mi sorulur ki aþýlmayan kaf daðý?
ömre ziyân nefsiniz nöbetteyken kapýda,
yalnýz siz mi tattýnýz câným âb-ý hayâtý!
Haydi anlatýn bize;
kapanýrken perdeler birer birer ufukta
yakýlýrken aðýdý körpecik bedenlerin
yýkanýrken etleri musallâ taþlarýnda
nerdeydi o dillere destan ahde vefânýz..?
Yoksa siz nefes almayý
þeytanla oynadýðýnýz
çelik çomaktan ibâret mi sandýnýz!
Siz var ya siz;
merak buyurmayýnýz!
Korkuyu çoktan öðüttük biz acýnýn diþlisinde,
yangýnlar ehlîleþti vicdan terâzisinde...
Doyduk biz; þükür!
Karnýmýz tok artýk keyfe keder katana
düþman bile denmez zîrâ insan ol(a)mayana!
Özlem Tarhan Yaðcýoðlu
Mart15/ikibinondört
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.