þiir yazacak günümde deðilim Berkinim ne yana çevirsem kalemimi seni görüyorum küçüðüm alamadýðýn ekmek kokuyor burnumda anne ben tomalardan kaçar alýp gelirim dediðin
gittin dönemedin ekmekle yenildin bu düzenin keyfine daha on dört yaþýnda selâmýný kestin uyudun Berkin, uyanmadýn duayla sonsuza koþtuðunu bilmedin bilemezdin
illegal dediler ölümüne isyan edenlere sus pus oturmalýydý herkes ne olursa olsun, sus-pus aðzý var dili yok gibi kýmýldamadan yerinden, hissiz öylece
artýk oynayamayacaksýn Berkin’im Kollarýný kaldýramayacaksýn Kafkas oyununda bir daha gülemeyeceksin kara gözlerinle boþ sýrana bakacak arkadaþlarýn okulda neden öldüðünü anlamayacaklar
ne kadar zormuþ bir ekmek alýp dönmek kimlere açýk ki bu tomalý yollar kapandý çocukluðuna!
12. 3. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.