ölüyorum turnam
kirpiðine asýp kaçarken hasretimi senden
aðaçlarýn, þarkýlarýn ve baharýn
bir marde güzeline yakýþýyor sevilmek
sensizlik çekilmeyince güzel
çekilince mi hep hüzün
aðzýna bereket
çýrptýðýn son kanat sesini duyayým
terlerken göðsüne usulca
aþkýn harýna ekmek süreyim
kýzsýn celladý kaderin
bir süryani boyasýn ellerimi
ayaklarýmý çamurlar
düþmüþsem yoluna affet
öðrendiðim yollar bu denize çýkar
gözyaþlarýmýzdýr þu dalgalar
ne çekilmez bir yurdum
katlim vacip, týrnaklarýmdan kýrsýnlar önce
beni
seni sevdiðim için çekilmemiþ her azap
eritsin sesimi
ses de bir yaðmur dilekçesi
hangi göðe baksam iþte o yalnýzlýk
oyasýnda mor çura
oy gözüme kaçar sürmesi
sürmelidir yarin özden gözleri
öldüðüme þahit çýrp kanadýný turnam
darým
dardayým
düþünce nasýl da mutlu oluyormuþ insan