|| Bilir misiniz (?)
Ötesiz bir sevdanýn esiriydi ellerim
Bu yüzden parmaklarým olmadý hiç… ||
||
Ölüme kýlýnan sélâ vakti.
Göðüs ucumda kývranan ruhlarýn merhameti kadar
Azalýyorum vardan yok oluþuma.
Hayat pervazsýz bir boþluðun içinde gizli.
Sessizce taþýyorum duvarlardan.
Çýplak bedenimin soðuk cehennemi kadar
Uzanýyorum göðe.
Tân aðartýr aklýmý.
Aklým ki yýllardýr kayýp!
Yâ Râb!
Güneþi doðmayan sabahlarýma âbdestsiz uyanmaktan
Utanýyorum.
Bir Fâtiha Sûrési miktarýnda ayýr boynumu gövdemden.
Gözlerinin rengine döndü bu þehir.
Baksam titrer bakýþlarýn.
K o r k u y o r u m genzimi yakarken sesin.
Çoðu kez hýçkýrýr özümde ki sancý.
Bana her gece þahitlik eden rüyalarým yoruldu.
Ýçimin kör kuyusunda;
Sensizliðe uzanan eller bir bir tökezledi.
Diyorum ki;
Git / sen çok uzaðýma
Kör kuyularda ki Yûsuf’lar þahitlik eder
Kör bakýþlarýmýn seni arayýþýna.
||
Sérkéþ bir ruhun ellerini tutma vakti.
Üþümeye yüz tutmuþ bedenim
Devriliyor kar beyaz(ý) saçlarýma.
Kimsesizliðin sîrâçýnda aðlýyor gözlerim hesapsýzca.
Týrnak diplerime kadar yaðmalanýyorum.
‘ Aþk bana haram!
Dün gece melekler fýsýldadý kulaðýma.
Meðerse;
Ölüm uykusuymuþ uyuduðum.
Pusulasýz hayatýn göbeðinde sallanýrken yüreðim
Saçým, baþým, aklým darmadaðýn.
Silkelensem diyorum!
Kafirlerin burnundan düþer mi günâhlar.
Yâ Râb merhametinle kucakla bizi…
Ýmaný olmayan bir âzâp mahþerinde
Kefen beyazý ölümler tabutta uyuduðu sürece
Âðýt yakar bir â n n é.
||
Ruhumun faturasýz ‘’den’’ hali.
Daha kaç isyan doðurur dudaklarým
Cenazesi kýlýnmayan intiharlý bedene.
Tutunamadýðým hayatýn boþluðundan
Ne zaman düþer ellerim
Ve ben ne zaman kýrarým kemiklerimi
Râbbim beni baðýþlamazken…
Gözyaþlarýnýn þér olduðu vakitte
Daha kaç defa déstur(!) çekmeliyim
Âþkýn gel(e)meyiþine.
Kabuk baðlamazken gözlerim
Hangi güvercinin tüylerinden baþlamalýyým
Yeniden doðruluþuma.
Ýsrafil’in sûrâsýný tadarken dudaklarým
Kaçmak istiyor çaresiz duâlarým
A l a b i l d i ð i n c e.
Bir günahýn zulmüne uðradý boynum
Boynum ki kýrýlasý
Kýr diyorum yoksa nefes alamýyorum.
Maskeli gülüþlerin zulmüne uðradý saf yaným.
Tebessümlerin art niyete kullanýldýðý
Bir ömürden bahsediyorum
Çekilin artýk
Yoksa kafirliðe sâbâ edecek pis ârzularým!
Kesilen zamanýn ayyaþ vaktinde
Tutuklanýr sancýlanan yaným.
Bir söz düþer dudaklarýma
Gökyüzünün þafaðýndan kalma.
’ Ben bu gece de onun yüreðinde atmadým anne. ’
Yaþlandýkça týrnaklarýmýn ve diþlerimin olmadýðýna
Melekler tanýktýr.
Hangi ömür çaldý ki seni benden
Ne zamandýr
Boynu bükük bir þiir yazmamýþtýr parmak uçlarým.
||
Téspih taneleri gökte kýrýlýrken
Git artýk yürek dérgahýmdan.
Kadersiz bir iç çekiþin
Alýn yazýsýydýn sen!
Sorarým sana yâr;
|| Gökten zémbille mi indin
Nedensiz bir þekilde u n u t a m ý y o r u m seni. ||
Mezarýn en can alýcý sesiyle irkiliyorum.
Kan ayazý gülüþlerim yarým yamalak
Ve sana uzak gelen bu kentin
Bana ýrak neresi varsa oradan sesleniyorum
|| ‘ Seni sevdiðim için özür dilerim. ||
Bir kýrlangýç masumiyetinde ölürüm þimdi
Ellerim boynumda
Dudaklarým göðün minberinde.
Bozulmuþ bir sýrrýn ötesi yok artýk içimde.
Beþiðe belense de gözyaþlarým
Artýk yüreðim, yüreðine t / uzak
Annesiz bir yarýn nasýl oluyorsa…
—iþte tamda b / öyleyim! ‘