iki aptal bir akýllý etmez ki zamansýz düþen c e m r e d e
durulsa an savrulsa iki atýmlýk kahkaha
ýlgýn aðacýnýn gölgesinde selvi boylu bir güzellik doysa umuda
kalýn d u v a r l a r ý n ardýnda þimdiye yakýlýr mý aðýtlar
duvara çarpýnca çözülür mü dualarýn dilleri
duyar mý acýlarýn çengel olmuþ yüreði
suslar asýyorum yazýnýn son satýrýna
ve eksik kalan bir gülüþ soluyor tenhada
baþýn diyorum
ve saçlarýnda aðlýyor ayýþýðý yine bu masalda
ölüyorum durduk yere bir þarkýda
...
uyan s e v g i l i m uyan!
ses geçirmeyen duvarlarýn ardýnda erken olmuyor sabahlar
kendi sürgünümde solan sarý gülleri deriyor ellerim
ve her yer kan revan
akasya mevsiminde ýslanýyordu bakýþlarýmýz oysa
rüyaymýþ bütün yaþam uyanýyorum uykudan, sen yokken
hükmü geçen cümlelerde takýlý susuyorum hala
sözler ufalanýyor dilimin ucunda
s ü r g ü n zamanýnda boynuma asýlan yafta
unutulan yüzük mermer satýhlý yolda
belki de gecenin içinde bir ayazda
sýkýyor ha sýkýyor çelik yüzlü pranga
vur dökülürken gözyaþlarým hadi vur!
sarsýlsýn tenhada umutlarým az daha
výz gelir yaðmurdan ýslanmýþ bu baþa
soðuk edasýyla ö p e r k e n ölüm iki kaþýmýn arasýndan
solumdan vuruldum þafak vaktinde eski bir türkünün içinde
ben her dalganýn sesinde sana aðlarým bil ki sevgili
lacivert bir denizin kararan ufkunda
ve yosun kokularý arasýnda kaybederim o son aný
ve dökülür cebimden bir parça günah
martýlar çýðlýk çýðlýða...
dudaðýna gömülen her sözde bir yalana sarýlýrým çýkýþ diye
oysa
sevdanýn alevinde yanan bilir mi kalleþ alazlarýn vurgununu
bilir mi yandýðýný sefil bir surete
...
açýn kapýlarý açýn!
geçip gidiyor ömrüm
soluklanayým dediðim yerde yok yerde çakýlýp kalýyor dizlerim
y ý k ý l karanlýk
yýkýl baþým gözüm üstünden
ben çaresizliði çare diye takýyorum
çocukluðumdan kalma mavi uçurtmanýn kuyruðuna
en ihtiþamlý zamanýnda boðdum dirliðimi üç karýþ suda
ve sen uyuyordun gölgede bütün bilmezliðinle
soluyorum dalýnda bir goncanýn
de git ö l ü m !
kayboluyorum sessizliðin ortasýnda
dokunuyorr rüzgarlar saçlarýma
yol ver aralansýn köprünün altýndan akan sular
yazýlan kadere yol olsun yeminlere batan sözler
sana sýðýnýrým tanrým!
ölüme dair edilen sözlerin hepsi yalan
korkuyorum bütün cesaretimle ölümden
ve ölürken bir camýn buðusunda hapsolup kalmaktan
k ý r ý k a y n a d a b i r v a l s geceye düþen
cýlýz ýþýklara tutunuyor gölgem sen diye
ah soluyorum loþ saçaklarýn altýnda
þehir boþ, sokaklar dar
baþucumda kuzeyin ýþýklarý
adýmlarýmýn ucunda bir dönence
cemre düþüyor havaya mevsiminde bu defa
...
Þimo’ya sonsuz teþekkür ve saygýmla...
Maide Yýlmaz Özgüç
Bodrum/Þubat/ 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Nebahat