Seyir

uzaktýk...

soldu güller, laleler
geçip giderken mevsimler
merdivendeydin
merdivendeydin ve yýldýzlar uzaktý daha sabaha
siyah bir kazaða bakýyordum yansýyan ýþýkta
cama yaslanan hanýmeli
gülümsüyor tek baþýna
umutlu bir beklenti
yükseliyor çiçek çiçek
gelin olmuþ aðaçlar
büyük bir seremoniye hazýrlanýyor doða
biz
kayboluyoruz rüyanýn içinde
ellerimizde hiçliðe yatýrýlmýþ ümitler
ve ardýmýzda puslarýn ardýnda gerilerde kalan dünler


ardý sýra
bir rüzgar
hafif bir meltem etekleri havalandýran
küçük bir esinti saçlarý savuran
kýpkýrmýzý yanýlgýlar yayýlýr menzile
kaybolurken ben
o maviye hapsolan gride
düþler saçýlýyor her yere
ahenkle
...



sonra yollar, uzaklar
ayrýklýklar ve dudaklardan dökülen vedalar
ah yanýlgýlar
hüzünlerde yürüdüm
saklý bahçelerin ayazýnda
kor kor adýmlarda dar zamanlardan geçtim
tüm köprüleri beyaza boyadým sen bulasýn diye
lakin
sabahlar akþamlarýn gölgesinde kayboldu
günün solduðu yerde tüten bacalar
saçak altlarýnda kayboldu kýrlangýçlar
savrulurken tiz bir tren çýðlýðý
bakmadým gidenlere
biliyordum boþtu sokaklar
yýkýlmýþtý anadan üryan hayaller
aðýr örtülerin altýna saklandý aradýðým umutlar
kýrýlan dallar yýðýldý yerlere
sonbahardý gözlerimde örtünmeye çalýþan
son yaprak düþerken
kederle yere
bahara açýlan kapýydý
uzaklardan zihnime dokunan


zaman anýlara vuruyor
hülyalara dalmýþ bir kadýn
seyir benim seyrim deðil!
renk artýðý
çýkan buðu gözlerimi yakýyor
býrakýyorum karartýlara dalmayý
çok uzaklarda bir gölgeye rastlýyor benliðim
iki adým sonra
bir düþ vurgunuyla vuruluyorum kaldýrýmda
yeþil ýþýk yanýyordu oysa...




Bodrum/Mart/2014
Maide Özgüç

Sosyal Medyada Paylaşın: