þafak vaktini güneþle yýkýyor uzaklýk
sanki
herkes kuradan çekiyor gün ýþýðýnýn þeffaflýðýný
hileli mutluluklar gibi
kendi kendini temizleyen sevgi baþaklarý
uyanýyor ki
kör düðüm þeklinde sevmiþ güneþi
huy deðil
yaþanan vakit
tüm yetileri sýralanýyor özlemenin
ve bütün evreler ruh kýyýmlarý
zanneder misin ki
her yeni gün açtýðýnda
küllere düðümlenir hayallerin ölü elleri
çözülsen.
kendine yanarsýn.
anla..
....