öyle sýradan bir þeyiz sanýrdýk
ölümlü olduðumuzu yer ettirdiler beynimize
giz deðildi, üreten insan verdiði kadardý
ilerlerdi geniþleterek çevresini
durmazdý süregen oluþumlar
düþüncelerimizde baþlardý putlarý kýrmak
ayakbaðlarýmýzý çözmeye baþlayarak
sürerdik izimizi son evreye dek
orada açardý düþ çiçekleri
sonsuzdu renkleri gökkuþaðýnýn
görürdük ýþýðýný sesten önce
anlardýk
insan temellerinin güçlendirilmesi gerek
köleler yaratmadan, eþit ve özgür
büyümesi gerek kiþisel alanlarýn
toplumsalý damýtarak
dilden çýkardý söz,iþlev
beklerdi sývalý kollarýyla
yeterdi insanýn uzaðý görmesi
kendine baktýðý aynadan
arkasýndakilerle birlikte
koluna girerek yanýndakilerin
kimse farklý deðilki birbirinden
nasýl bir makina her parçaya muhtaçsa
öyle muhtaç herkes diðerlerine
insan devamýdýr insanýn
geçmiþ zamandakilerle ayný kalsaydýk eðer
garip sesler çýkarýrdýk belkide
ilerlemezdik çaðlar boyunca
geldiðimiz yer önemli
daha iyi göreceðiz
yaklaþtýrsak ellerimizi
göz göze gülümsemenin
birlikte çalýþmanýn ve emeðin
anlamýný kavrasak
haydi düþlerini takip et
9. 2. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.