Sadece An’mış..

Bilinmez dehlizlerimin yolu týkandý yine..
Yalnýzlýðýn simsiyah kasvetindeyim..
Mutluluklar yolumdan geçer
El kapýlarda ram olur da ,
Bir selamý çok görür bana..
Kapýnýn eþiðinde kalýr buðulu gözlerim..
Acý bir tebessüm düþer yüreðimden,
Yalpalanýrým..

Sessizlik gözyaþlarýmý besler,
Damla damla yere dökülür
Umutlar, rüyalar,hayaller..
Masiva’nýn maviye çalan rengi de varmýþ
Oysa gökyüzümü kara bulutlar kaplar hep,
Haberler uçuruyor bana uçan kuþlar
Gidecek herkes gidecek..
Soðuk bir topraðýn altýnda,
O zifiri karanlýkta,
Yalnýzlýðýn koynunda titreyecek!
Veyl ki veyl.!

Býrakýp gidenlere kýzmýyorum artýk,
Yalnýzlýk çoktan týnýsýný çalýyor ruhumda
Sözleri iç acýtsa da,
Dinlemek ötelere götürüyor
Ömür geçer,gün kýsalýr
Güneþ tepede,olsa bile
Gölgeler uzar..

Ve sonra çok benimsediklerim ..
Uzaklara dalýp, an’lar dökülünce
Bir geçmiþin anýsý boðazýmý ýskalar..

Unutulmamýþ an’ým;
Unutulmamýþsýn..

Hayal ve gerçeðin arasýnda kaybolmak..
Var ile yok gibi
Var’lýðýn arasýnda yok’luðunu
Yok’luðunda var’lýðýný görememek..

Sadece an’mýþ,
Belki de..

Semra’m Öztekin

Sosyal Medyada Paylaşın: