“Bir eþi olmalý insanýn”
kalbi yalnýz senin için atmalý
bakýþý gül, teni gül
hasreti gül kokmalý.’
rüzgar kokusunu getirmeli
kuþlar sesini
rüzgar nefesini
her þeyi ile yüreðine sinmeli…
“Bir eþi olmalý insanýn”
sadece onu sevmeli
ayrý düþtüðünde
sadece onu düþlemeli
içtiðin su,
soluduðun hava olmalý
aradýðý herþeyi onda bulmalý…
“Bir eþi olmalý insanýn”
ölümüne sevdiðin
duruþu gül, bakýþý gül, gülüþü gül
bakmaya doyamadýðýn
ayrý kaldýðýnda
hasretini çektiðin
kavuþtuðunda
ellerini avucunun içine alýp
doya doya öptüðün
bir eþi olmalý insanýn
özü gül, sözü gül, kokusu gül,
dünyanýn en güzel eþi dediðin
ömrünün en doyumsuz hazlarýný yaþatan
hüzünüyle hüzünlenip
neþesiyle güleceðin
seni en iyi anlayan
bir ömür seveceðin...
bir eþi olmalý insanýn
dudaðý gül, yanaðý gül,gözyaþý gül
gönlüne, diline aþýk olduðun
el ele, gönül gönüle verdiðin
her þeyiyle güven duyduðun.
her gece baþýný göðsüne koyup,
huzurla uyuduðun….
her sabah huzurla uyandýðýn…
bir eþi olmalý insanýn…