Sonrası Koyuluk
orada oturuyordum
gökyüzünün hiç üzerinde uyuduðu yerde
içimde bir rüzgar yükseliyordu
kehribar aðlayan aðaçlara doðru
bir tespihten dökülürken zaman
kendi omurgasýna katlanýyordu karanlýk
gördüm
kafesli, manevi ve vahþi
o kuþlar ölüleri terk etti
insandýk
tanrýnýn çuha çiçeði orada oturuyordum
baþka bir kader için çabalanan o yerde
aþkýn göðüsten beslendiði
çorak sevindirdiðiydi zaman
babam su ile evlendi
annem toprak
ne zaman çiçek bilseler beni
bahçelerinde bir el büyüdü
içlerinde uzak bir kýþ yükseldi
baþka bir yerde unutabilirdi tanrý beni dedim
misal debisinde bir selin
sýðýnabilirdim belki o zaman
kendi dalgacýðýmla Mila’nýn maðaralarýna
parmaðýmda su gerginliði
inanç ötesinde bir mavi
daha farklý iliþtirebilirdim yakanýza
bu halsiz ve gri duman çizgilerini
ama tanrýnýn bana söylediði o defne ilahi
ýþýklarýný yaksýn artýk daðlar
suya çürüsün kýyamet
her yerde canlý þeylerin baðý
vakit bir haylice
kim kalýrsa yüksek ve esmer sesiyle
karanfil bir sona büyüsün istedim içimde
ama benim adým gölge çiçeði
ve ýþýksýz, þarap lekeli her gece mç-jir-gnþk
Baþta seçici kurul ve site yöneticilerimiz olmak üzere gününe deðer kýlan herkese sonsuz saygý ve sevgi ile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.