birden oldu ya da bize öyle geldi sýký sýký sarýlmýþken iyi çalýþýr sanýlan makinalar devir daim yaparken ipin ucu kaçtý
biz halkýz anlamayýz öyle büyük paralardan kucaklanýp taþýnýlan ayakkabý kutularýndan falan karanlýða düþtü bir taþ faltaþý gibi açýlmýþ gözlerle uðraþ ha uðraþ
anlamayýz onu ordan alýp bunu þuraya koymalardan önce kaçýp, sonra gelen bilâl oðlanlardan ar’ýn utancýn bir anda tüymesinden geri dönülmez yollara
görürüz ama bir türlü bulunamayan ipin ucunu gelir soframýza kurulur bizden önce yakar cebimizi havalar ýsýnsa da ellerimiz mos mor olur bu soðuk atmosferden önce Ankara sonra ülke donar
birileri götürülür bir yerlere birileri geçmiþine istifa dilekçesi verir birileri der sülâlesine ve halk sürekli kendi yaðýnda kavrulur
ha bir de bu halkýn baharý benzemez arap baharýna baharý baþka olur suskun sakin duruyorsa kanmayýn yavaþ atýn çiftesi pek olur
hiç bir düðüm çözülmeden kalmaz ki!
18. 1. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.