Senden þehir çalýyorum Aldýrmadan gecenin karanlýðýna Ürkek Ve Korkak Çýkmaz Sokaklar kuruyorum içine Tek katlý evleriyle Otobüs duraklarýyla sonsuz
Söndürüyorum ýþýklarýný Sere serpe insanlar çaðýrýyorum içine Tenim Bedenim her yaným topraktan olma Caddeler topraktan bozma Yeni doðmuþ bebeler aðlýyor Yarým kalmýþ aþklarýn sancýlarýyla Kaldýrýmlar günah iþlemez Günah örtüleriyle örtülmez kaldýrýmlar Sessiz adýmlarýn sesleriyle
Bu gece Ýçimde asilik var Bir þehir çalýyorum senden Yaþama yenilen savaþçýlarýn maðlubiyetleriyle Baþým eðik desem deðil Baþým dik desem deðil Kim süsledi bu sokaklarý lale yapraklarýyla Kan akýtýyor dudaklarý Ben yaþama çýrpýnýrken Þimdi Kim söküyor kaldýrýmlardan bu taþlarý
Ben Son duraðýyým bu gelenlerin Belki de Son limanýyým ölenlerin Hem iyinin Hem de kötünün Geri çekilip gidin desem gitmeyecekler Durun desem sessizliðimde durmayacaklar Belki de hiç unutmayacaklar bu sokaklarý Öyleyse yakýn Yakýn þimdi Kurduðumuz o ýssýz yollarý son duraklarýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.