gürüldeyen mavi
ýþýldayan rüzgar
isyan
okyanus yanýðý yüzün
kanýyor Tanrý’nýn yaðmurdan eli
hüzün
Meryem’in notlarý düþüyor kitaplarýn arasýndan
dudaklarýnda kuþ telaþý
yaman
gitmeye hazýrlýyor bizi bir fiske adalet
yerden göðe dek
aþk kokuyordu bir zaman
yalan
gül...
Meryem’in saçlarý sardý zamaný
deli
þiir yazmasýný bilmiyorsan /sus
dünya gittiðin yerden dönme geri bana
þiir yazmasýný örttüðün günden beri dualar
doðuyorlar kara
kalp atýþlarý yavaþ çocuklar
mevsim kýþlardan bir demet
küsmüþüm ya
olsun
her cümle barýþ güvercini
kalýyoruz ben ve söylenmeyen ayýplar
gül
el...
o maddeci küfürler dilinde
vaktin geç
notalar düþtü merdivenden
tutamadým dilim
kaldý þarkýlarým gölgesinde yemin
istiyorum Meryem
hem de çok
büyük suçlar iþleyelim kendimizin ardýndan
misalen sevmek hiç korkmadan
insaný diyorum daha
gül
el
im...
kimin uðruna ölsen þimdi toprak yanlýþ anlar
çirkin yalnýzlýðýný örmüþ duvar
açlýktan ölmemek için
memelerini çaldýlar Meryem’in
sütü ezelden bozulmuþlar
savursun beni
ihtimalsiz düþlerin zaman
gazete küpürleri
zerran kadehinde açan geceleyin çiçekleri
siz yer ile yeksan
tak saçýma gülüþleri tek tek dirim
sanrýsýna kül basan adalet
yanýlýyor olmalý üçüncü sayfa haberleri
uzak
Görmezlik’ten mi geliyorsunuz
mim
k/aralýk
2013
Okumak Ayrýcalýktýr Dergisi/Mart 2014