Bir insaný ‘’ sevmekle ‘’ baþlýyordu her þey.
Yýlmaz Erdoðan
Elleri eksik bir çocuðun
Parmak aralarýnda aklanýr günahlarým.
Gölgesiz bir bedenin mavi gülüþüyle
Kimsesiz bir sabaha gebe kalýr yetim yaným.
Gözlerinin cinnetinden düþer dilsizliðim
Sesim deðmez sana
Kim bilir hangi þehrin kýyametindesin?
Yokluðunun suretini çiziyorum gök/yüzüne
Hangi tarafa devrilse aklým
Bir üveyik aðlar / tepemden yukarý
Sonra üþürüm þehrinde göbeðinde.
Sahi u n u t t u m
Hangi renge çalardý parmak uçlarýn
Sen üþüyünce.
Gülüþlerimin yakasýnda baðlanýr sensizlik
Týrnak aralarýmdan düþer yokluðun.
Ki;
Ne zaman senden ayrý kalsam
Ölüm ayrýlmaz yakamdan.
Ýblis baðdaþ kurup oturur / göðüs arama.
Diyorum ki;
G e l m e l i s i n.
Yoksa ölüm musluktan akacak!
Çok zamandýr
Þehirler ölür ruhumda.
Ödünç gölgeler düþerken cesedime
Yýrtýlan ruhum kör yollarda hébâ.
Þimdi
Hangi sabahýn eteðine takýlsam
Ve hangi mezarýn gövdesinden tutunsam
Ýçim ruhundan ayrý bir ölü!
Diþlerimin arasýnda kahkaha atan þeytanýn niyeti belli
Þâhâdet getirmeden ölmeliymiþim
Cenabet bir bedenin içinde!
Böyle ölmektense kör kuyulara düþsün boynum
Yusuf’un merhametiyle.
Uykusuz nöbetlerimde
Hayalin düþmez gözlerime.
Yoksa küstün mü ellerime
Neden duyulmuyor bir annenin kalp atýþý
Adý var mýdýr içimde ki öznesiz yangýnýn
âh gurbetimin öksüz yaný
Hangi kente sakladýn adý biz olan hayatý
Kaç zamandýr uðramaz oldun sesime.
Ýblis týrnaklarýyla çizerken yüzümü
Nasýr tutar diþlerim/ ve ben zamansýzca
Cehennemin kapýsýna asarým kendimi
Þimdi git / gidebildiðin yere.
Þâhâdet getirmeli ki dilim
Yarýnlara gebe kalan annesizliðimden
Ceset doðmasýn!