Yakalým þu fahiþeyi’ dedi ihtiyar büyücü belki de bir daha hiç büyümeyecek bir papatya demetine… Kollarý kýpkýzýl, ahtapot misali bir canavar, çiçekten mezarlar kazdý gökyüzüne bir Tatar güvercin için… Bir kadýn aðladý sonra, en vakur çýðlýðýyla.. Gün geceye çaldý rengini, kâmerden ezgiler fýsýldadý mavi gözlü bir güzel adam.. Ve koca bir saray, sýr oldu, sarýklar arasýnda çaðlarken.. Bir düþle seviþtim dün gece yine; Kumdan kalelerin hiç yýkýlmadýðý, ve kendimden baþka hiç kimsenin gerçek olmadýðýný sandýðým; En uzun günlerin, tam da en güzel günlere denk geldiði, siyah beyaz bir masal köyünde.. ‘O’nu gördüm bal rengi bir saman yýðýnda, bal rengi gözleriyle.. ‘Neden ?’ dedi en çocuksu sesiyle.. Gerçekti, ölü bir zamana diklenircesine; Ve gerçekti, hiç bir çabaya ihtiyaç duymadan, ruhunu þeytanla pay edercesine .. Sadece bir adým uzaðýnda doðduðum evin, pembe mazgallardan mezarlara taþan þarkýlar söyledim küçük bir kýz çocuðuna… Elleri boyalý anneme, babamýn su taþýðýný gördüm ince belli çay bardaklarýyla.. Sonra yine ‘O’nu gördüm, bir okul sýrasýnda otururken kadýnsý bir edayla, ‘Neden ?’ dedi en çocuksu sesiyle.. Elleri bana ‘gel’ diyor arsýz bir çiçek sanki, sarmaþýk misali sarýnýrken ‘Cem’ine karanlýðýn.. Ama gerçek, sedefleri soðuktan donmuþ cansýz ve kirli tuþlarýyla göz yaþýný gizleyen bir garmon gibi.. Korkular yetiþtirdim, bir ormanda, kuþkular yeþerttim taþkýn ýrmaklar dolusu, kendime karþý.. Ölü zamanlara hükmettim bedensiz dünyalarda, ve ‘O’nu gördüm Tüm masum susmalarýmýn sebebi.. ‘Neden ?’ dedi en çocuksu sesiyle.. Gerçekti, yasemen kokan, ve beyazý teriyle kirlenmiþ güzel bir gerdan kadar.. Riya gördüm en olmayacak duaya ‘amin’ diyen, elleri kirli Bedevilerin kirlenmiþ hanesinde.. Riya gördüm uðruna daðlar delinse de, kadýnýn gölgesinde… Riya gördüm çiçeðinde, ve riya gördüm sebepli sebepsiz Þems’inden dönen sevgilide .. Bir düþle seviþtim dün gece yine; Sonra ‘O’nu gördüm bir adým uzaðýnda doðduðum evin, hasýrdan þapkalar örerken komþu çocuklarýna Kâinatýn merkezinde… ‘Neden ?’ dedi en çocuksu sesiyle.. Gerçekti, belki de bir daha hiç görmek istemeyeceðim kadar.. Burak Özdemir RABARDA Sosyal Medyada Paylaşın:
brkozd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.