derme çatma cümlelerde vururken yüklemi alnýndan
ar damarý çatlýyor hikayelerin
ucu sivriltilmiþ bir kalemde sallanýyor satýrlar
kimse bilmiyor
yaðmurun zamansýz yaðdýðýný
göðün yýrtýlan tarafýndan bakýyor güneþ
siyah çarþaflara sarýlýrken
çocukluðumun masumiyeti
ve aklým
akça pakça
yeni doðmuþ cinnetleri taþýyor koynunda
serseri bir keder geçiyor sokaklarýmdan
salkým saçak bir yalnýzlýk
ayak bileklerinde
sýrtýna kazýnmýþ harflerden ayýklýyor adýný geçmiþ
sonra
elinden tutuyor yokluðun
bir otobüs duraðýnda unutulan hafýzam
de hele Süleyman
gözlerinden arta kalan gün ýþýðýný
hangi gecenin delik cebinde saklamalý ömrüm
düþlerim sýzarken þah damarýmdan böyle..