Bizi Anlatan Şarkılar Konçertosu

Bende özledim be yâr, bende.
Mehtabýn renginde nefesini dinliyorum her gece.
Gözlerim geceye yorgun, sana hasret.
Rüyalarým da olmasa diyorum içimden,
Yetim kalýrdý dualarým, hep eksik.
On dokuz yaþ AÞK’ý bu yaþadýðým,
Göz bebeklerimde kaybolup giden hayat arkadaþým.
Kalp kalbe karþý derler, bu karþýlýktan çok ayný’lýk.
Sabrediyorum geçecek seneler üzerine,
Çünkü sen benim…
Cehennem sessizliði olsa vazgeçmem,
Dalgalar vursa yetmez, buz tutmadan.
Hazýr mýsýn benimle buzullarda donmaya ya da yanmaya.
Ýþte yâr beni böyle sev, ölçüsüz.
Sonunu düþünmeyen bir kahraman gibi.
Aþkýn kitabýný bilmem ama benim lügatýmda aþk beþ harfli.
Dayanýlmaz bir acý yaþatma bana, dayanamam.
Ki görmediðim bir gün bile olunca dayanamýyorum.
Ben bir tek kadýn sevdim böyle yüreklice,
Onun yoluna geldin kayýp bir þehirdeyken.
Þiirleri sana yazdým, geceyi sana…
Sana sarýlýnca duruyor tüm saatler,
On dört bahar geçiyor üzerimden.
Gittiðin uzaklardan dönmeyi de bil yâr.
Hatta hiç gitme-sen!
Rüyalarýnda hep gör bizi,
Bizi biz yapan deðerleri ezberle.
Ayrýlýða inanma sakýn rüyanda bile…
Senle ben ayrý kaðýtlarýn ayný yüzüyüz,
Eþitiz hayata bakýþ açýmýzla, görüþümüzle..
Gözlerin yâr, gözlerin her þeyi çaðrýþtýrýyor,
Kötü biri olmadýðýmý hatýrlatýyor bana.
Sevginin gücünü, özlemi anýmsatýyor.
Susuyorum, susarak özlüyorum seni o an.
Sükutu bir hayal kaplýyor yataðýmý,
Varsa sen yoksa sen kesiliyor her yer.
Seninle keyfi yolunda hayallerimin, umutlarýmýn.
Her þey güzel olacak diyor kalbim,
Ayný þehirlerde olmasa(k) da olur(uz) biz.
Çünkü ben çok ama çok aþýk bir kalbi taþýyorum içimde.
Biraz budalaca, biraz eþþekce.
Ama mutluluklara uçuyorum seninle.
Baþka türlü bir þey bu aþk demek yeter mi?
Biliyorum fazlasýyla alýþacaðýz ve bal gibi de akacaðýz;
Bu hayatýn kýyýsýndaki tüm vakitsiz güzelliklere.
Sen de vaktinden çok sonra gelmedin mi yüreðime?
Ýþte bu dedim, bu kadýn!
Adý aþk olmalý, tutku olmalý, her þey konmalý, yazýlmalý…
Gözlerine teslim oldum yâr,
Kurþun adres sormuyor iþte.
Zifiri karanlýkta bile geceye yeþili düþüyor.
Beyazlatýyor tüm karanlýklarý.
Bir hotel çaðýrýyor bizi uzaklardan,
Kimsenin olmadýðý bir yerde, sessizliklerde.
Ve inan kimse olmadý sen gibi, olamadý…
Uzaklardan geldik ikimizde birbirimize,
Sevgiye muhtaç çocuklar gibi açtýk yüreklerimizi;
Ben geldim, sen geldin, biz geldik…
Yaþadýðýn þehir geliyor aklýma,
Ankara off ankara diyorum.
Sen sevmediðim þehir nasýl da kýymetlisin artýk.
Nasýl da seviyorum seni yâr!
Düþün Ankara’yý bile sevmeye baþlar oldum, þanslý kýldým.
Tüm zamanlarýmýn sahibi sensin,
Tüm güzelliklerimin sebebi de.
Sen en güzelsin! Kalbime, tenime, ruhuma…
Hoþ geldin yâr! Hoþ geldin.
Bir armaðan gibi doðdun dualarýma.
Þimdi ne ekmek ne de su,
Sadece sen ol yeter bana.
Ben bir ömür razýyým esirin olmaya….

16/09/2013 ‘’Bizi Anlatan Þarkýlar Konçertosu’’
Sosyal Medyada Paylaşın: