Bilinen Gökyüzünün Bilinmeyen İntiharı

Soðuk, sakýncalý ve yalnýz
Yalnýz olduðu için tehlikeli

Döktükçe toparlayamadýklarým
Soyuldukça büyüyen yalnýzlýklarým var

Koyu bir karanlýk, karanlýktan koyu sensizlik
Gölgenin takibi var ayak izlerimde
Daha çok uzanabilseydi ellerim gökyüzüne
Daha önce
Daha az geç kalsaydým kuþlara
Ölmeden kavuþur muydum özgürlüðe

Karanlýk herkes için biraz korkutucu
Gece herkes için özgürdür

Kuþlarý vurmak gerekti tutabilmek için
Kýyamadým dokunmaya
Terledi avuçlarým
Ayaklarým dondu, hissetmiyorum
Kuþlarýn sýcaklýðýný hissediyorum
Göðsüme konan nefeslerini
Ýçimin çýðlýklarý ne kadar yalnýz

Hiç yokmuþum gökyüzünde
Yýldýzým kalmýþ orada
Ona da yetiþemedim
Gökyüzüne yükselmeye çalýþtýkça donuyordum
Dokunsam da hissedemeyecektim kuþlarý
Ýçim bu kadar yalnýzken
Ulaþým çok zordu

Bir tuðla sýcaklýðý sobada
Kucaðýmdaki çantama sarýldým
Giden hiç bir þey ýsýtamaz

Ne çetin bir yolculuk gökyüzü
Ýçinde senin bulunduðun
Benim bulduðum bir gidiþ
Bir son
Sonsuzluk

Yorgun bir bavul tarafýndan sürükleniyor umutlarým
Adýmlarým umutlarýmýn arkasýndan geliyor
Gitmek zorundayým
Kalmak tehlikeli
Zor, en soðuk kýþ günü gibi

Ardýna bakarsan gitme diyecek biri olmalý
Yoksa hiç bakma
Ki sen fýrlatýldýn bir bedenin ruhundan
Denizden karaya vuran balýklar kadar yalnýzsýn
Hepsinin acýsý diðerine benziyor
Hepsi acýsýyla yalnýz

Kurþun rengi gövdemin kurþun kadar sert olamadýðý zamanlarda
Sýrtýma yük oldu yumuþaklýðým
Daha da yumuþamak istedim
Bir tüy hafifliðiyle gökyüzüne uçmayý

Uçarken gökyüzüne kaldýrdýðým elimi takip etti gözlerim
Yere baktým, ardýmdaydý her þey
Ýþte tam da bu yüzden düþtüm
Þiirler üþüdü
Ellerim bu yüzden dondu, yazamadým
Gökyüzüne ulaþýncaya kadar tüm soðuklardan intihar ettim
Biraz dondum
Kelimelerin donukluðunda kaldým

Siz yine de üþüyor zannedin
Kelimeler sýcak

Uç, düþün uçarken
Ayný anda izin verebilir ellerin buna
Ellerimi reddet
Ellerim gökyüzünde



On Bir Aralýk Ýki Bin On Üç 14:15
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: