Kırmızı Çizgili Mozaik

Kendi merkezinden kaçan bir halim var, aklým kaçýk
Sesim kararsýz adýmlarým kadar
Bir kabloyla toplayabilseydim içimdeki tüm damarlarý ayný hizada
Ve içimdeki sana ait her þeyi bir kutuya saklayabilseydim
Daha kararlý olurdu adýmlarým

Gidebilirdim, yanýma sana ait bir þeyi alabilseydim
Taþýyabilseydim, oradan buradan sarkan damarlarýmý
Altý çizili satýrlarýmýn rengi mavi kablo ve çizgileri kýrmýzý
Sýnýrý aþmamak için
Ama en çok kýrmýzý kabloda aþýlýr sýnýrlar

Ne basit bir kelime seni gözleyebilmek sýnýrlara
Yeni güne gebe yüzlerce kelime varken

Mozaik pasta gibi içimden geçtiðin yollar
Bir o kadar düzenli, bir o kadar karýþýk ve yumuþak
Cesaret ister boyamaya
Ve her giden yanýnda götürür c/esaretini

Nefesimin sonuna kadar tutuklu kalacak dilimde adýn
Sen habersizce geçiyorsun satýrlarýmdan
Keþke biraz daha renk verebilseydim sana diyorum geçerken
Kulaklarýn duymuyor
Cesaretim sendeydi
Esaretim sana kurgulanmýþ gözlerimde

Dokunduðun yerden geriye doðru sayýyorum nefesimi
Ölüm sen dokunmayýnca geliyor
Dokunulsa, kesilebilse damarlarým
Biraz daha yaþarým
Tek dokunuþla kesebilirsin yaþamla aramdaki kabloyu
Nefesim çatlak, sesim kýrýk
Patladýðým yerde daðýlýyorum
Yeni gün sarsýntý içinde
Ýçi dýþýmda
Kablom kesik
Satýrlarým sýnýrý aþtý
Kýrmýzýçizgi bile dizginleyemiyor kelimelerimi

Saçlarýmý kesiyorum
Uçlarý hýrçýn, sivri
Yüzüme batýyor her þey gibi
Dün gibi
Yarýn gözlerime batýyor
Bu mozaik içinden çýkýlamaz bir hâl alýyor
Sivrilen her þeyin ucu battýðý anda kýrýlýyor

Kýrýklarý toplayacak kadar büyük bir çukur bulamýyorum
Sana ait her þeyi içine sakladýðýmdan beri

Saða-sola saçýlan kýrýklarý gördükçe beynim çatlýyor
Þimdi biraz daha renkliyiz
Biraz daha belirginlikten uzak

Sana söyleyeceklerimi uzattýkça uzatýyorum
Boyumu uzatýr gibi
Boynumu uzatýr gibi
Ayaklarýmýn ucuna basýyor gibi
Bastýkça gökyüzüne yükseliyorum

Nefesim biraz daha açýlacak gibi geliyor
Nefesim kýsalýyor
Yetmiyoruz, kendi nefesimiz yetiþemiyor bize

Aðaçlar geçiyor yanýmdan
Ben koþmuyorum

Baþým ellerimin arasýnda
Gözlerim düþmek üzere
Damarlarým biraz daha geriliyor
Kýrmýzýçizgili sýnýrlar zorluyor kelimeleri

Bu hikâyenin çýkýþýnda bekliyorum
Ellerim düþmeden gel
Sesim yetiþmiyor karanlýðýn çýðlýðýna
Yaðmur yaðacak
Biraz daha temizlenecek gözyaþlarýmýz

Daha duru, daha yalýn olacaðýz yalnýzlaþýrken
Mozaik
Sen gelirsen bulamam kendimi
Fazla sýcak olur burasý
Fazla karýþýk
Biraz kalabalýk olur

Þimdi ellerim kalabalýk
Ellerinin hayalini taþýdýðým için



Altý Aralýk Ýki Bin On Üç 09 00
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın: