Hayat bir akýntýya benzer
Sürükler seni bir adaya düþersin
Çalý çýrpýdan yaptýðýn
Kayýðý küreði alýrsýn eline
Sonra birden
O koca deniz hemen kurur
Verdiðin emeðe mi yanarsýn
Yoksa kuruyan denize mi?
Þaþarsýn..
Gecenin alaca karanlýðýnda
Kibrit sesi, kahve kokusu
Buðusunda gezdiðin
Kaldýrýmlarýn tortusu
Þehir lambalarýndan
Umutlar yanar söner
Sigaradan önce diner
Ýçinde çaðlayan kývýlcýmlar
Karanlýk ölü denizlere atarsýn kendini
Deri/nde
Seninle ölmeyen acýlarýn korkusu
Þarkýda,
” Nereye sevgili haber vermeden “
Deyip yangýna þiirle gider
Sessizliði kahveyle yudumlar
Dolup taþarsýn
Anlayamazsýn,
Herþeyi nasýl sýðdýrýrlar bir Hoþçakala
Dualarda buluþtuðun
Kabe yollarý, Medine sokaklarý
Gelir aklýna,
Koca bir deniz düðümlenir kalýr
O anda,
Ne ummanlar aþarsýn
Eskimeyen,
Anne elinin deðdiði
Dualarý yüzüne sürer asarsýn
Düþlerinde bulmak istersin
Kendini,
Yýldýzlarýn arkasýna saklananlarý
Küçük bir tebessüm özetler
Onlardan geri kalanlarý
Bilirsin,
Koca dediðimiz ömrün
Yýldýzlarý sayamayacak kadar kýsa olduðunu
En kalýn kumaþlar bile ýsýtamaz seni
Yýldýzlarý yorgan yapýp
Hep onlarla yaþarsýn
28.11.2013