yalýnayak bir gecenin sonrasýnda
güneþ tarýyor saçlarýný
kekeme bir bulutun eteklerine
kervanlar geçiyor toprak yoldan
rüzgar aðrýlý
taþ kesiliyor kuþlar
güneþin soðuðundan
bir þair
yaðmur yoðuruyor
gökyüzünü emziriyor kýsýr kadýnlar
memelerinden kan fýþkýrýyor
Kabil uyanýyor zamansýz
bir peygamber ölüyor sonra
melekler
yordamsýz kalýyor
yediverenlere asýlýyor rüyalar
kirpiklerinden
her söz diken
her sessizlik zehirli bir yýlan avuçlarýnda
aylardan kangren
günlerden hiçlik oluyor zaman
saat beþ geçiyor korkuyu
yelkovan
intihar ediyor
aklýný kaçýrýyor akrep
garip bir rüzgarýn ardýna düþüyor çocuklar
toz dumana karýþýyor
siyah beyaza
altý üstüne geliyor evrenin
yeþil ayyaþ
maviyi kusuyor deniz
küsüyor gökkuþaðý
herkes susuyor
kýyamet utanýyor kendinden
ve
Tanrý aðlýyor!!