kulaklarýmdaki sessizliðe itaat et
ve dinle!
ben sana sus’arken
gökyüzüne çivi çakýyordu Mikail
boðazýný sýkýyordu bulutlarýn
bu yüzdendi
durup durup sel basmasýný gözlerimi
sen
duymadýn kendi sesinden
þimdi sus!
mühür vur dudaklarýna
ve kilitle kelepçelerini karanlýðýn
ben sana küserken
Ýsrafil ecel’imi üflüyordu sur’a
alnýndan vuruyordu kýyameti
bundandý
kanatlarýmla birlikte
meleklerin kanatlarýnýn kýrýlmalarý
þimdi gör!
gözlerine çekilmiþ milleri
sil
ellerinin tersiyle
ben sana bakarken
ölmüþlerin canýný alýyordu Azrail
tekrar tekrar ciðerlerine süzülüyordu ölüm
bütün ölmemiþlerin
bu yüzden
bütün mezarlarýnda
ben yatýyordum þehrin
þimdi
bak, gör
sus
ve dinle sevgili!
ben seni severken
bütün Mecnun’lar intihar ediyordu
Leyla’larýn göz kapaklarýnda
gökyüzünden düþüyordu yýldýzlar
bu yüzden saçlarýma
ve bu yüzden
yetim kalmýþ çocuklara kýyamýyordu Tanrý
ben seni severken
hadi
þimdi
kalbini al avuçlarýna
ve
sev!!