BACALAR

Dam üstünde titrer, soðuk localar!
Külhanýna küskün, külsüz bacalar,
Ne ýsýnýr- tüter, kovan bocalar!
Yalnýzlýða yaþar, damsýz bacalar!..

Gün batarken gördüm, düþünce derde,
Yüreðin hicrâný, endâma perde,
Çatýda boþ yere, yýllar bekler de
Sanýlýrlar; dertsiz, gamsýz bacalar!..

Yüzlercesi, site üstünde boþta,
Ayaklar kiremit, betonlar baþta,
Cümle rüzgârlara, gönlü savaþta,
Göllere buz tutmuþ, salsýz bacalar!..

Kadir’e görünür, beyhûde baþlar!
Zor doðum sancýsý, canýna kýþlar,
Otuz yýl dik durur, yumuþar taþlar,
Kiremit çivisi, bahtsýz bacalar!.

kadiryeter Kadir Yeter. 29 KASIM 2013- TRABZON.

Sitemizde ilk þekli ile yayýný: 10.7.2009
w.edebiyatdefteri.com/siir/253022/bacalar


Sosyal Medyada Paylaşın: