ÜTÜ
Eskisi- yenisi, krom-nikel, paslýsý,
Elbiseye, duruþ- þekil vericisi,
Kumaþýn; yalan kolacýsý, zayýf aþçýsý!
Manken ütü, döküm pres, el ütüsüne...
Eliyle, butonla, ayakta emek,
Oturup- ütülemek, bir hayal demek,
Kimisi pek sevmez; ütüyü sürmek,
Her eve, herkese, ütü pek- gerek!..
Dokunduðu günden, ütünün dostu,
Biçilir- ilinir, ezilir postu!
Usta uðraþýnýn, güzellik kastý,
Ütüler; her ferde, herkese destek!..
Kömürlüden aldýk, bugüne geldik,
Çýkan her modeli, aldýk- denedik,
Benimsenen, henüz- geliþmiþ deðil,
Engeliþmiþini biz, hiç denemedik...
Ütü, bakýþ ile yürürse bir gün,
Kumaþlar, ütüsüz giyilir o gün!
Kâðýt kumaþlarla, kullan- at gerçek,
Bir zaman gelecek, o’da gidecek!..
Kadir’e; ütüden, sorarsan- yandýn!
Bitmeyen þiirde, bütünleþecek,
Hayâta baþladý, henüz küçücek,
Belki, ellinci yýl ütüleyecek!..
Ütü, zerâfetin tam anahtarý,
Silinir- yapýlýr, güzellik kârý,
Ütüyle uðraþan, her sanatkârý,
Salâm- sevgiyle an, unutmamalý...
Ekmeðim geliyor, hergün ütüden,
Ýpekten- yünlüden- keten- kütlü’den,
Hayâtýn aþýný, piþiren düzen,
Ütüye ömür veren, ütücüyüm ben.
Kadir Yeter. TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.