GÖKYÜZÜ

Gökyüzü delik- deþik,
Altýnda var kardeþlik,
Uçurulmuþ semâya,
Yer için gök, güneþlik…

Kendini seyrettirir,
Kurakta sabrettirir,
Boþalýnca semâdan,
Topraklar, nebât verir…

Kar yaðar yorgan olur,
Donarsa kýtlýk olur,
Gökten düþen Rahmetle,
Ýnsanlar, kýsmet bulur…

Sað balýný göklerin,
O yýldýzlý evrenin,
Kim sabaha kalýrsa,
Erken açsýn gözlerin’…

Kim bilir bu semâyý,
Analým hep, Mevlâ’yý,
Her biri bir dünyâlýk,
Sanma, gökyüzü delik!..

Kadir, gece bakýnca,
Yazýverdi aklýnca,
Her yazýnýn sonunu;
Ýmzâlýyor, bitince.

Fotoðraf ve þiir: Kadir Yeter. Trabzon.


Sosyal Medyada Paylaşın: