TANRILARDA SEVER...
Ve geçmiþi özler tanrýlar...
Salýncaðýnda sallanýrken aþk ülkesi
Tutuþmuþ meþale ellerinde
Arayýþtadýr,
O aþk denen tabiat!
Sancýlýdýr aþkýn dili,
Þiire baðýran sesiyle uðultu
Ve gökyüzünde patlayan haykýrýþ
Duyulur yýllarý öteleyerek.
Yýllarýn, asýrlarýn ardýndan suskun
Yine tazelenir kendinde
Her duygu yeniden düþer
Yoksul düþ bahçelerine.
Gecenin gölgesiyle dans
Fýsýltýlarý arþa ulaþan anlar
Kurutulmuþ þiir dürtülerine saklanan
Yaþanmýþlýklardýr arta kalan.
Yüreðe düþen her cemre
Aþktan arta kalan sevi
Tarihin tozlu raflarýna yerleþen
Hera’sý, Afrodit’i, Zeus’u, Ares’i,
Karanlýðý yýrtan meþale
Yüreðine aydýnlýk iste
Çaresizse bir sevgi
Hangi güç geçit verir ki.
Tanrýlarý da çýldýrtmýþtý aþk
Yaþanmamýþlýðý ruhuna süzülen
Eski arp sesine sinen
Üç heykeldir aþk;
Acý, özlem ve sevgiyle yontulan.
Biri kýrýk heykel, ihanet o hiç hatýrlanmaz.
Eski aþk þarkýlarýndan
Gizlice çalýnan
Eskimeyen hisse
Unutulmadý aþk asýrlarda da...
Tanrýlarý çýldýrtmýþsa aþk...
Ýnsana ...
Neler eder!
Mitolojiye dayalý betimleme bir þiirdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.