Unutulurmuş..

Ýç içeydik;

Sevmiþliðimizden dökülen yýldýzlarýn
pýrýltýlý neþesi vardý
yüzümüzde çocukluðumuzdan
’Affan Dededen’ satýn alýnmýþ.

Gülen uçurtmalarýmýz gökyüzünde
sesimiz çýngýrak seslerinden çokçaydý
neye yarar...

Oyun kadar kýsa süren...
saklambacýmýzýn gölgesinde kalýþýmýz

Affan Dede de ölmüþ, biliyor musun?
uçurtmalarýmýzýn renkleri de kopmuþ
dudaklarýmýzda ki yýldýzlarda neþesiz
her sesin yeri kaybolan
ebesi, sobesiyle
Aþký unutuþumuz...
Aþký unutuþumuz...

* Affan Dede, Cahit Sýtký Tarancý’nýn
bir þiirinden alýnmýþtýr.


Sosyal Medyada Paylaşın:

Neslihan YAZICILAR Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KARAKALEM AŞK... Saç Örgüsü... Milattan Sonra Yıl İki Bin Sekiz... Evadne yüzümü sen sakla… Hayatı gözleri kadardı! ESKİŞEHİR VE AŞK... Bir çift güvercin olmak var... Narissa’ya Sunu; yanmış kitaplar... Zurnada Peşrev Olmaz…