Benim bakýþlarým sevgi doludur kýzým,
Cemreler düþürürüm baktýðým yerlerine,
Filizleniverir kurumuþ dallar gibi arzularýn,
Taze sürgünler verir, umut yeþili...
Yüreðimdeki aþkla taþýp gelir benim sözlerim,
Hiç yazýlmamýþ þiirler fýsýldarým kulaklarýna
Baþka âlemlere götürür seni, sarhoþ eder.
Konuþtukça ben, kýzarmaya baþlar o sürgünlerin
Pembe pembe tomurcuklanýrsýn...
Benim dudaklarým nisan yaðmurlarý gibidir;
Yaðdýkça o tomurcuklara
Patlar tomucuklar hep, gonca gonca...
Bahar çiçekleri açar dallarýn,
Sarýlara, morlara bürünürsün...
Benim ellerim, ilkbahar güneþi gibidir,
Sýcaktýr, bereket bereket ýsýtýr düþtüðü yerleri
Okþadýkça o pembe goncalarý
Al al güller açar kocaman, mis kokan
Allar basar tenini, gözlerin bir baþka parlar...
Benim sevgim, bir baþkadýr kýzým,
Kolay çýkmaz girdiði yürekten.
Alýr, bulutlarýn üstüne çýkarýr seni
Saman yolum olursun, aðartýrsýn gecelerimi,
Sana açýk kollarýma yýldýz yýldýz dökülürsün
Bir ateþ ýrmaðý gibi akarsýn kucaðýmda
Kývrým kývrým kývrýlýr bükülürsün...
Gidersen benden, kaçarsan,
Gelmem ardýndan, gururluyum, tok gözlüyüm.
Koþarsan bana doðru, gelirsen
Býrakmam seni, canýmýn içine sokarým.
O zaman açgözlü olurum, arsýzým;
Saçýndan topuðuna kadar, yürekten severim,
Sevmekte sýnýrsýzým,
Benim sevgim, bir baþkadýr kýzým....
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.