Gurubun bin bir rengi, titreþirken yüzünde,
Akþamlarýn hüznünü gözlerinden seyretmek
Ve o, ilk serinlikle ürperen ellerini
Avcumda, bir kuþ gibi okþamak, sevmek, öpmek...
Önce fýsýldaþmalar; sevgiden, mutluluktan,
Sonra, yanak yanaða sokulmak, kuþlar gibi
Iþýldayan mehtapla, âþina bir mûsiki;
Bin birinci geceden bir masal baþlar gibi...
Serin akþam rüzgârý sessizce dirilirken
Gözlerde kývýlcýmlar, dudaklar döner kor’a
Artýk yalnýz sevginin ateþidir, parlayan,
Son eflâtun ýþýk da sönüp dönerken mor’a
Ünal Beþkese (1994)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.