yokluğun

nice yaðmurlu günlerde düþündüm seni
düþünürdüm seni
pencereden bakarken yaðmurun yaðýþýna
hüzünlenmezdim yokluðuna
hep vardýn sen
vardýn
ne yaðmur
ne sensizlik
yoktu
þimdi anlýyorum sensizliði
yaðmur içime içime
yaðýyor
þimdi
üþüyorum
sarmýyor kollarýn beni artýk
yaðmur anlamsýz
her þey
anlamsýz
sensizliði duyuyorum yüreðimde
yoksun

sade yokluðun deðil de dayanýlmaz olan
hiç olmayacaðýn bir daha
anlýyormusun…

Sosyal Medyada Paylaşın: