karlý bir havada þehre doðru yürüdüm sis sis her yeri kaplýyor gittikce kar yaðýyor yaðmýyorda uçuyor üstüme üstüme ara sýra da sis arasýndan bir ok gibi zorla çýkmýþ güneþ parlýyor gözlerimin içine her þey sisle bereber olup da uçup gidecekmiþ gibi bir hüzün doluyor içim bir hüzün sis her þeyi ele geçirdi her þeyimi cadde ýþýklarý puslu ve kör bu hava ne gündüze benziyor ne akþama ne bana dolanýp duruyorum adýmlarým bir yere gitmiyor ben gidemiyorum bir þeyleri unuttuðum aklýma geliyor nasýlasa hangisiydi az kalsýn sevgilimin gelmeyeceðini de unutuyordum olmayan gelmez gelemez zaten diyorum kendime ne aradýðým ise belli deðil herhalde onuda unuttum dönüp duruyorum sade baþka ne vardý unuttuðum baþaka ne vardý
bir de baþým dönüyor gittikce daha da midem bulanýyor ve þu hayat bir kusnuk gibi çýkmak istiyor içimden dolanýp duruyorum hala sis dolanýyor bana sarýyor iyice aþk gibi beni aþk alýyor beni benden bu neyin aþký neyin anlayamam bunu þimdi daha sis gittikce daha çok beni kendine çekiyor çekiyor çekiyor ben ve sis birleþiyoruz ve direnmeden býrakýyorum kendimi uçuyoruz sade uçuyoruz artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mem-o Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.