büyük insanlık
insaným
atalarým gibi
insan ve katil...
hala öldürüyorum
sonun nere varacaðý belli deðil
binlerce yýldan beri
kana buladým topraðý
elim kandan çýkmadý hiç...
öldürme çýlgýnlýðýmý
tanrýlar adýna
krallar için
iyilik adýna
gurur ve ahlak adýna...
yýktým herþeyi
yaktým yüreðimdeki iyiliði
övündüm
övünüyorum yaptýklarýma ve insanlýðýma hala.
putlar yaptým tapýlan
ordular kurdum ve
yürdüm üstüne...
bütün iyiliklerden arýndýrdým kendimi
bütün tanrýlardan inançlardan
hey tanrý
hey tanrýlar
senin tanrýlýðýný öldürdüm
kendi tanrýlýðýmý ilan ettim
insanlýðým adýna putlar yaptým
kutsadým putlarý sonra
iþkence
sömürü
kan
aç býrakýyorum açýkta býrakýyorum
ve
gözlerini oyuyorum insanlýðýmýn
binlerce yýldan beri
ölüm
kan ve sömürü
köleleþtirdim kullarýný
kýrdýrdým birbirine onlarý
yeri geldikce
iþkenceler bilirim yaparým
ve
alçaklýðýmý
binbir türlü yalanlarla kapatýrým
nice tanrýlar geldi geçti
küstü tanrýlar insanlýðýma
korktular insanlýktan
hala övünmekteyim
güzelliðime
aklýma
insanlýðýma
bütün çirkinliði kapatmak için övünürüm
ne iþkenceyi azalttým
ne açlýðý yok ettim
dinmedi açgözlülüðüm
azalmadý hýrsým
çýlgýnlýðýn bayraðýný yükseltiyorum gittikçe
hey tanrýlar
duyun beni ne olur
gösterin kendinizi
alýn beni
ya da
kör edin gözlerimi
kýrýn ellerimi
parçalayýn þu kin dolu yüreðimi artýk.
yoksa
þu atom çaðýnda
büyük katliama doðru hýzlý adýmlarla ilerliyor insanlýðým...
…
hayal
yine de,
haykýrýyor içim bir tuhaf
tuhafým
ve
birden
bir kuþ uçuyor içimden
beyaz kanatlý beyaz kuþ
ak bulutlar geliyor ardýndan
her yer aydýnlanýyor
çocuklar koþuyorlar elleri havada
sonra beyaz kanatlarýný açýp da uçuyorlar
bir umut var gibi sevgiye
umutlar bir bir kuþ oluyor beyaz kanatlý
aydýnlýk gülümsüyor gibi
güneþle birleþiyor aydýnlýk
ve
geleceðin umudu çocuklar ellerini
açtýklarýnda
beyaz kanatlý kuþlar çoðalýyor
yüreklerde cesaret...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.