İSYANIM.....

Kendimi
hiç bu kadar berbat hissetmemiþtim
ruhuma yumruk gibi inen kederi
bir kalemde
tereddüt etmeden
çoktan atmýþtým içimden

Ben
hiç böylesi bir isyaný
acýlarla yoðurmamýþtým

yüreðim
okyanusta dalgalar gibi
öfkeli gelgitlerde boðulmamýþtým

meðer düþündüklerim
kendime kabahat
affý namümkün suçmuþ
bütün sevinçlerimi
coþkularýmý kabahatmiþim
oysa kapattým sanýyordum
ütopik hayellere
uzak düþlere
ve senli anýlara

zamansýz açmýþ erik çiçekleri gibi
sert rüzgarlar döktü çiçeklerimi
bu yüzden isyaným

yüreðimde büyürken sen
þimdi
ben o eski ben deðilim
ruhum kirlendi gelgitlerle
ben bende deðilim


peri feride ÖZBÝLGE

Ekim/2004/ Almanya

Sosyal Medyada Paylaşın: