Demek gideceksin
ihtiyarlýðýmý görmeden mi
bir tek sesine ihtiyaçlýðýmý duymadan
cuma’dan cuma’ya damatlýðýmý sevmeden gideceksin
ardýmdan seslenip
’’gelirken misafir getirmeyi unutma bey’’ !!!
demeden
gideceksin öyle mi?
Tükürük gibi savurup dudaklarýndan vedayý
korkaklýðýmý terleteceksin avuçlarýmda
boðazýma kadar senliðe batmýþken
babayiðit bir kabus doðurup düþlerime
vicdansýzca çekip gideceksin öyle mi?
Demek gideceksin
teslim edip sarý baþaklarý asi rüzgarlara
ekmeðe uzanan besmeleyi günah ile dövecek
bide sýkýlmadan bileðini bükerek sevdanýn
taze ayrýlýk kokularý süreceksin duvarlara
sessizce çekip gideceksin öyle mi?
Demek gideceksin
siyah mayalar çalýp mavi gök yüzüne
geceye eza edecek
gündüzlerin kul hakkýný yiyeceksin
tatlý su balýklarýný tuzlu okyanuslara atacak
sen deki beni herkeste ki birinde unutup
býkmýþ halde çekip gideceksin öyle mi?
Demek gideceksin
söyle þimdi kaldýrýmlardan kimler kaldýracak beni
hangi sokak köpeðinin zehirli havlamasýnda
bölünecek uykularým
bir zamanlar dudaklarýnda dalgalanan ismim
hangi ayyaþýn aðýz kokusunda boðulacak söyle
Söyle þimdi
hangi duvar isyanýmý saklayacak
kaç eþkiya söze dayanacak sokaklar
hangi mahallede kabul görecek divaneliðim
kaç acýyan bakýþta sahnelenecek periþanlýðým
kaç musallada talihini arayacak üþüyen bedenim
yüreðime aþk kefeni giydirmeden gideceksin öyle mi?
Demek gideceksin
söyle yýldýzlardan çizdiðimiz kalplere
kimler sahip çýkacak
Kimler kahrolasý bileklerime dur diyecek
ölü satýrlarý eþerken
Kimler konacak merhametime
o çok sevdiðin salatanýn suyuna
kimler lokma banacak
Hangi kulak dinleyecek günahsýzlýðýnýn tekmelerini
söyle hangi yaban çarþaflara dökülecek mutluluðun
kimleri ýsýtacak ellerinden rengarenk kazaklar
damaðýma tadýný býrakmadan gideceksin öyle mi?
söyle
Demek gideceksin
yüzümdeki eðreti mutluluklarýda al
sahtesi bile kalmasýn f tipi gözlerimde
birtek uçurum çiçeklerini býrak can kenarýma
yoldaþ olsunlar bana hayat savaþýnda
neresinden tutunabilirim hayatýn bilmem ama
bir umut kuytusu bulur
kývrýlýrým yaný baþýnda
Demek gideceksin
bari geliþlerinin ayak izlerine basmadan
usul usul git
iki suyun baþýnda ’Hýzýr’ gücenmesin
adýmlarýn yanmasýn ardýndaki cehennemlerinde
hem bu vedada senden hediye olur fenamý
gözüm gibi bakar
ömrüm boyu göz yaþýmda saklarým
Ama
ama dur biraz
son bir defa bak gözlerimin içine
söyle bana
gözlerimde ki yeþilmi aldattý seni?
benden vaz geçmenin zamanýmýydý þimdi
kan çanaðý gözlerime bak ve halime acý
gitme
býrakma beni bende yabancý
beni týrnakladýðým izlere mahkum etme
kendimden bile aciz kalýrým
yenik düþerim ayrýlýða
gitme
Gitme...
15.11.2013 Muharrem Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.