suyun yüzüne çýkan çöpler içimi ayaða kaldýrýyor bayraða kuruluyor barikatlar bir muhalefet olarak daha da yukarýya kalkýyor bayraklar daha yukarýya daha yukarýya diyor içimi ayaklandýran ses’ler daha çoðal daha çoða’l geçmiþte kalsýn selâsý verilsin dayatýlanlarýn!
yüreklendiriyor gençliðin sesi önderlik ediyor seslere okyanus oluyor Türkiye’m silip süpürmek üzere çöpleri geçiyor yollarýmýzdan utanmýyor ar yine çýkýyor suyun yüzüne kirletmek üzere usumuzu bulandýrmak için suyu
dizlerinin üstüne çökmüþ adam Allah anar mý seni sen çöplerin yanýnda çöp suyun yüzünde pisliklerle altetmeyi düþünmeden akl’etmeden temizlemeyi oturuyorsun pislik üstünde
altýndan çekilirken topraðýn köy köy! kent kent! ellerine bulaþmýþken kan sessiz dururken suyun yüzünde görmezden gelirken suya fýrlatýlan taþlarý