þafaðýn yüreðiyim
sokul yamacýma
açýlsýn takvimler gibi içimizdeki kördüðümler
bütün günahlar düþ kýyýmlarý
çoðaldýkça ýslýk çalýyor sevaplar
þeffaf bir boyutsuzluða koþuyor
yüzümdeki içtenlik
ve
gün aðardýkça
sýralanýyor yetilerimizin kucaklarý
sonra
irkiliyor yaþamaktan
saatler
iç çekip çekiniyor
ruhumun çýðlýklarý.
zormuþ
soluk alamayan düðümlerde
gün ýþýðýna ulaþmak
her þey sanki
dillendirilmiþ çaba
daðýlýyor vakti gelmiþ niyetler
ilkin inciniyor soluklara sarýlan imla yetileri
sonra
sana koþuyor bütün sevgi fýsýltýlarý
....