Unutamıyorum

Saatler sensizlik’ten geçmiþ
ve yine sensizlik
kendinden geçiyor bu gece
ezelin isyaný
küllerinden düðümleniyor yüreðimde yine

korkuyorum
birgün kronikleþir sensizlik’te acýlar


Sen olmayýnca yanýmda
hücrelerimde ateþli bir humma yakýyor canýmý
bedenimin keþfinde ifrazatým
damla damla çarpýk bacaklarýmda sýrýtýyor
kýzgýn sahranýn ayaklarýndan süzülerek
katran karasý ebru’lar çiziyorum sularda


Bir vapur narasý tadýnda sigaramýn dumaný
her nefes çekiþte
sessiz sokaklarýn arya’sý çýðlýklarým
sabýr kýnýndan çekiliyor serzeniþlerim
öksürükler nakaratýnda
detone oluyor nefesim
dudaklarýmda
kuru çatlaklara yazýlýyor anýlar
tükürdüðümü yutuyorum
seni
seni unutamýyorum


Simsiyah bir geceyi giyiyorum
kireç tutmuþ benzim üstüne
cýlýz hayaller koparýyorum maziden
hoþçakal’ýna sessiz kalan dilimi ýsýrýyorum
kaskatý kesiliyor dudaklarým


Hep senli yine senli zaman savaþýnda
buðulu buðulu üþüyor damarlarým
ben okyanusuna düþmüþ
yaðmur tanesi umutlarým
hacim hacim düþler seriyor
ve ben eriyorum


Kirpiklerimde
son bakýþýndaki tsunamiden sarsýlmýþ ýþýklarýmla
renk renk gözlerimde boðuluyorum
topraðýn kalbine rotasý çizili ömür patikasýnda
kürek mahkumluðundan yorgun kollarým


Ayaklarýmda ati’lerin güneþ prangalarý
iki bacak arasýna sýkýþmýþ dünyanýn yükünü
iki kolum arasý bastýrýyorum baþýmda
ötekine berikine taþ kesiliyor hislerim
pagan’ýn tanrýlýðýna soyunuyorum sen olmayýnca
yaðmur bana yasak
duvar bana tuzak
kadýnlar adet sancýsýnda


Biliyorum
hiç bir su temizlemez beni
yabancý tenlere dokunan ellerimi
hiç bir tevbe paklamaz uyku ihanetimi


Sensizlik diyerek
yine seni soluyorum
yazmak istemiyorum
yine seni yazýyorum
ve ben seni
ve ben seni unutmak istesemde
unutamýyorum
..

03.11.2013 Muharrem Küçük
Kendinol
Sosyal Medyada Paylaşın: