//
Gittin ya þimdi
Bütün çýkmaz sokaklarda yokluðun yer alýr.
Kaldýrýmlarda paslanmýþ parmak uçlarýmý geri çekerken
Yaðmur yaðýyor þehrin duvarlarýna.
Ve saçlarýmdan baþlýyorum ýslanmaya.
Sonra sen gittin.
Gözlerimde kopan kýyâmet þahitlik etti buna.
Ecele inat y o k t u n kýyýlarýmda.
Zaten ne evvelin vardý senin ne de ezelin.
Eðer sevmekse bunun adý
Bilmelisin ki
Yüreðim bu kadar musalla kokmazdý.
//
Aslýnda bir üryan iç çekiþmenin
Zemheri d/okunuþuydun sen.
Ellerim semâda, dilim duâyken
Çoðu kez adýný doladým parmak uçlarýma.
Seni zikrettim secdemdeki on ince sâfhâda.
Bilmezdim bir gün gideceðini.
Üstü açýk kalmýþ bir gecenin sabahýna varmadan gittin.
Ve sen gittiðinde
Týrnaklarýmdan baþladým günah kokmaya.
Kerbelâ vurgunu sözlerinle helâk et ruhumu.
Gayrý dayanýlmaz oldu ayrýlýðýnýn aðrýsý.
Ya da ulu orta g ö m beni
Göz çeperlerinden düþen o ince boþluða.
//
Gönlümün suâline karþý
Þimdi tavaf et beni yakarýþlarýma.
Gitmeden
Son defa kal baþ ucumda.
iblisin çanaðýndan su içmeme râmâk kala
Tut yakamdan.
Ve sonra
Sýratýndan devir âhvâlimi
Sensiz cehennemde yanmaktansa.