HALETÜL SİTEM

“Sensizliðin adýna yalnýzlýk diyemem ki,
Ruhumun baþ köþesinde hayalin duruyor.”

Günden güne eriyor ruhumdaki fýrtýna,
Sensizliði yaþamak, ölümden beter bana,
Öyle bir yük binmiþ ki, bu garibin sýrtýna,
Kurþunlara ne gerek, hasretin yeter bana.

Sensiz batan güneþin, anlamý yok geceye,
Zindanlar kara durur gözümdeki perdeye,
Sensizlik gitmiyor ki cismin düþer gölgeye
Kervanlar dize dize, yükünü satar bana.

Hasret denen yolculuk hayalin güzel yüzü
Bitap düþmüþ gönül’e neylesin sevgi sözü
Aþk gördüðüm her yerde, aradým kara gözü
Görünen her güzellik sensizken batar bana

Kendimde deðilim ki, yanmýþ gönül ahýndan,
Ruhuma söz geçmiyor, haber yolla þahýndan,
Yudum yudum içmiþim bu aþkýn þarabýndan
Bülbül olsa þu sema, durmadan öter bana,

Zamansýz bir duraktý ayrýlýk denen keder,
Kapanmaz yara açtý, yüreðim oldu heder,
Bir haykýrsam ey gönül seni bile kahreder,
Nere baksam can gülüm, hasretin çatar bana.

Erdal EBEM

Sosyal Medyada Paylaşın: