MAKAM
Maðlup olup hevese, kalmamýþ hakka bakan
Usul nedir? Esas ne?, baksana izde kalmýþ,
Kayýp gider ansýzýn, makam denen o mekan,
Hak denen olgu nerde, adalet sözde kalmýþ,
Ses ver biraz feryadýn alçak çýkan sesine,
Doðrularý duyamamak sana bana güç deðil,
Kervan yolda yürürken, bakmalý ensesine,
Hu! Diyen derviþlere kulak vermek suç deðil.
Doðumun sancýsýna katlanmak zordur elbet,
Mesele; kalp kýrmamak, gerisi yalan iþler,
Bir karanlýk düþünce, olmuþsa sana mabet,
Dimaðýn yol görmeden, kabus olur tüm düþler.
Sen; Hey! Kendinden emin adam; yolun nere,
Fikriyat hür deðil, özgürlükse sende deðil,
Geçmiþi düþün her an, düþmek var meçhul yere,
Kurtuluþ sende sanma; çýkar yol, günde deðil
Em olmaz bazen zaman, yanlýþa iter seni
Katmerlenir her bir dert, çözümsüz kýlar seni,
Tersten bakma fýtrata, bu yanlýþ yutar seni,
Dost bildiðin bu diyar, mesnetsiz kýlar seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Firgatli-Erdal ebem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.