AYSİMA

Sazým yok ki elimde, sana türkü yakayým,
Sesim fîzan’a vardý, sen duymadýn Aysima
Feda ettim ömrümü, gayri düze çýkayým,
Aþýk dedi tüm alem, sen saymadýn Aysima.

Yüreðim buram buram, sevdan kanlý bir hançer,
Sanma ki sevdiceðim, bu sancý bir gün geçer,
Mahkum kaldým bak iþte, ruhum secdeye çöker,
Vicdan denen duvara, sen koymadýn Aysima

Izdýrabým kendime sana edemem isyan,
Aþkýn narýnda yandým kalmadý bende sol yan,
Sevda denen çuluna, tüm kulaklar aþiyan,
Yazýk dedi tüm alem, sen caymadýn Aysima.

Çorak denilen gönlü, harman diyerek sürdüm.
Aþk yüzünden yok olan, nice zindanlar gördüm,
Görmez misin hala sen, duvarý kendim ördüm,
Mahpus benim neyime, sen uymadýn Aysima,

Yusuf’tan kalan miras gözümde yalnýz nemdi,
Aþký yüzünden mahzun çöllere düþen kimdi,
Leyla’sýný arayan, mecnuna döndüm þimdi,
Vuslatýn derdi büyük, sen doymadýn Aysima,

Zamansýz çýkýp geldim, belki gönül evine,
Sende bilirsin elbet söz dinlemiyor sine,
Aþkla dolu þu kalbin, en ince zerresine,
Seni yazdým tek seni, sen yazmadýn Aysima.

20.11.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: