yorgun ve umutsuz bir yoksulluktan geçtim
geçtim ömrün kundaklandýðý tüm yaþlardan
kendi sýrtýmý palazlayarak. öðrendiðimde
yalnýz baþýma yýkanmayý, büyüyordum
cebimde hep zeytin çekirdeði birikirdi
kuru gölgeler, kuru sevinçler, kuru ekmek
kendi üstüme ettiðim her bimana yemini
unutmamak için yine kendim bozuyordum
maaþ kuyruðunda küçülüyordu elleri annemin
bankonun önündekilerin mesainin bitmemesini dilemesi
bankonun arkasýndakilerin bitmesini dilemesi...
bu iki dilek arasýnda bilye oynuyordu hayat
ve çocuktu. nasýl sevileceðini kimsenin bilmediði
evet ben ýrmak. merhaba ben ýrmak
bu taklidi en az milyon kez daha yapacaðým
biri bu þiiri derhal bitirsin. yoksa
en az bir kez daha aþýk olacaðým
hazzýný yitirmiþ tanrýlar gibi. bir elava,
seni yeniden yaratacak þakaklarýmdan
buðdayýn oraðý yakýþýnda bulacaðým rengini
ýslak yollarýn çare yok sarsýntýsýnda
çekicin demirde görkemleþen sesisin. belki
kimse yýkmamýþtýr kalbindeki bendi
biri bu iþi bitirsin ve
kavgamý sarsýn rahmine güneþin
çocuklar doðursun diye sabah
doðursun diye beni içinde gözlerin
ki en az bir defa yalan söylemiþtim bana
unutma. belki sen haklýydýn, belki ben haksýz
ikisi de ayný þey ne fark eder ?
karanlýkta herkes kör numarasý yapýyorsa eðer
evet biri bu iþi bitirsin derhal
evet ben ýrmak ve biri bu iþi bitirsin
en az bir defa iþten atýldým
en az bir defa da kendimi kovdum
en az bir defa yalan söyledim bana
allah tekti ve ben yalnýzdým
ve sokaðýmýzdan hiç tank geçmemiþti
biri bu þiiri derhal bitirsin
yoksa kendimi tanýyacaðým
uzun ve kimsesiz þehla iskeletler
güz rengi bu kavgada karþýlaþacaklar
kendini katil ilan edecek bir þair
damarlarý incelen bu kývrýmlý dünya
cinayetimin beni artýk son terk ediþidir
birazdan þehre iner izimi süren eþkýya
bu belki de dargýn yüreðini sahipleniþim
þimdi trenler kalkýyor sensiz þarkýlara
demirler, raylar, lokomotifler
yalnýzlýk, az çokluk, çok azlýlýk
asla kirli deðil kalbim, biraz daðýnýk
biri bu iþi derhal bitirsin
çünkü; baktým herkes mutluydu
mutsuzluðu seçtim. bir cezaevi gibi
çok alýngan davranýyorum
seni alýyorlar, beni alýyorlar
bizi almýyorlar. ya ceza suçlu ya da ev
hayýr dosto seni kastetmiyorum
steve zeki, çinliler çok, ekmek bayat
bir sen daha borçlu þimdi bana hayat
aypohon 3, þiir 4, hayat 5, aþk 0
ama pantolonuna uygun bir kravat bulanlar
yalnýz aptallarý yönetir, þairi deðil
ve þair þiirini sürdürecektir. evet
biri bu iþi bitirsin. bunun siyasi çevirisi:
yoksa hüküm giyeceðimdir
biri bu iþi bitirsin
biri bu þiiri bitirsin. ya da
kiralýk bir þair bulsun bana
Irmak - Eylül’Ekim / 2013