belki sonsuz mavilik özlemleri ölümüne uçarak en yüksek yerlere ipek gibi dallardan vahþi göklere kasýrgaya aldýrmadan, delerek göðün yasak katmanlarýný
göðün zehridir bazen bölen uçmak umutlarýný özgürlüklerini vuran erken vuruþlarýdýr bozuk havanýn aklý benzemez kuþ duygusuna
bilmezler bir kafese koyulacaklarýný koparýldýðýnda kanatlarýnýn öyle kocaman maviliklerden sonra örtüleceðini kafes kapýsýnýn düþlerinin üstüne
oysa uçmayý tatmýþlardý, geçmezlerdi özgürlüktü her kanat çýrpýþ örnek olurlardý kimbilir eylül vehametinde uyuklayan insana!
18. 9. 2013/ Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.