Oyle isyan yüklü ki bedenim, öyle itirazlarla dolu , öyle vaveyla arasýnda kayýp, suskun, bir o kadar hýckýrýk dolu , ardýndan haykýramayacak kadar bitkin , her yeni gözyasý kadar canlýyým. Solgun suratlarýn sorgularýyla açýlýyor ruhum. Göðsüm dökülen yaþlardan arýnýyor, kafam sýcacýk anne kucaðýndan kalkýyor, alýþýyorum ben , teselliler kalkaným oluyor ruhuma armaðanlar sunuyorum. Alýþýyorum yokluðuna , Alýþýyorum yeni bene ve yeni sayfalarýma, koymuyor artýk olmayýþýn , kendi kendimi sevmeyi ögreniyorum. Beni birakmayacak tek kiþiye deðer veriyor , kendimle besleniyorum .
Sosyal Medyada Paylaşın:
şebiyelda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.